Zonnepanelen gemaakt uit voedselafval
AuREUS, zo doopte de Filipijnse student het paneel, bestaat uit meerdere laagjes. Een beschermende harslaag herbergt organische deeltjes, afkomstig van groente- en fruitafval. Deze vangen ultraviolet licht op en zetten het om in zichtbaar licht. Dat zichtbare licht valt vervolgens op (transparante) zonnepanelen in het systeem, en zo ontstaat elektriciteit.
Energie uit je raam
De grote troef is natuurlijk dat het ultraviolet licht omzet in energie. UV-licht is immers altijd aanwezig. Ook tijdens een bewolkte winterse dag. Schering en inslag in onze contreien. Bovendien is het paneel transparant, ideaal als venster. En dat opent weer perspectieven om het op grote schaal toe te passen. Als ramen van een kantoorgebouw bijvoorbeeld.
Op kleine schaal is de opbrengst minder spectaculair. Maigue bouwde zelf een prototype van een meter breed en installeerde het in zijn appartement. De stroom uit het paneel was net genoeg om twee telefoons per dag op te laden. Maar begint niet elke grote uitvinding met een reeks kleinere experimenten?
Zonnepanelen nog rendabeler
Carvey Ehren Maigue won onlangs de James Dyson Sustainability Award met dit project. Met de prijzenpot van zo’n slordige 35.000 dollar wil hij het idee op grotere schaal toepassen.
To be continued dus. Als dit doorbreekt, dan zijn veel praktische bezwaren om niet in zonne-energie te investeren van de baan. Want dan is er stroom op elk moment van de dag, doorheen gans het jaar.
